Veertigdagentijd 2020

Commissie Liturgische Symboliek heeft voor de veertigdagentijd een liturgisch stuk gemaakt op de liturgietafel. Voor de uitbeelding wordt het leesrooster van het Steunpunt Liturgie gebruikt. Het leesrooster heeft de naam "Een teken van leven gekregen" en behandelt delen uit Exodus: de dwangarbeid en de bevrijding door JHWH.  De basisopstelling blijft de hele periode staan en elke week worden die elementen toegevoegd die er in het leesrooster uitspringen.

De basisopstelling is als volgt:
• Het paarse kleed ligt op tafel. Paars is de kleur van de veertigdagentijd en staat voor berouw, boete, inkeer
• Een stuk jute ligt op tafel gedrapeerd: jute is het symbool van vernedering, onderdrukking, lijden
• Een lange stok is rechtopstaand in een pot geplaatst: deze stok staat voor de aanwezigheid van God.
  Hij is erbij in het lijden van zijn volk en grijpt in door redding en verlossing

De eerste zondag ( 1 maart)
Het leesrooster volgt het leven van Mozes vanaf zijn geboorte tot de roeping in de woestijn bij de brandende braambos, waar God zich aan Mozes bekendmaakt. In de uitbeelding is de roeping van Mozes zichtbaar gemaakt: er is  een 'brandende braambos'  van lange takken gemaakt, aangevuld met rode vlammende tulpen om het idee van vuur/ brand uit te beelden.  Om de pot is een stuk jute gedrapeerd om het lijden en de verdrukking aan te geven. En natuurlijk de stok voor Gods aanwezigheid.
   

De tweede zondag ( 8 maart)
Het leesrooster behandelt deze week de naam JHWH - IK ZAL ER ZIJN. Verder komt de staf van Mozes in beeld, de ontmoeting met Aäron, het eerste optreden bij farao waarna het slavenwerk wordt verzwaard. Opnieuw is de brandende braambos uitgebeeld; hier maakt God zijn Naam bekend: JHWH - IK ZAL ER ZIJN.  Bij de braambos is een bordje geplaatst met deze naam. De staf van Mozes waarmee hij wondere moet doen voor de ogen van farao en zijn dienaren is in beeld gebracht, evenals een paar sandalen. Die symboliseren de opdracht van God aan Mozes en Aäron om naar farao te gaan met de vraag het volk te laten gaan.  Natuurlijk ontbreekt ook de stok niet: die staat voor Gods aanwezigheid. Hij is erbij en gaat een begin maken met de bevrijding van zijn volk.